Αρχικά ας αναφερθούμε στην ανατομική της άρθρωσης του αγκώνα. Σχηματίζεται από το κάτω άκρο του βραχιονίου οστού και τα άνω άκρα της κερκίδας και της ωλένης, των οστών που σχηματίζουν τον πήχη. Στον ίδιο αρθρικό θύλακα συμπεριλαμβάνονται τρεις αρθρώσεις.
1. Η βραχιονοκερκιδική, μεταξύ του βραχιονίου οστού και της κερκίδας
2. Η βραχιονωλενική μεταξύ του βραχιονίου οστού και της ωλένης
3. Η άνω κερκιδωλενική μεταξύ της κερκίδας και της ωλένης
Όλες οι άρθρωσεις ενισχύονται από τον έσω και έξω πλάγιο σύνδεσμο καθώς και από τον δακτυλιοειδή σύνδεσμο που καθηλώνει τη κεφαλή της κερκίδας προκειμένου να εκτελεί τη κίνηση του πρηνισμού και του υπτιασμού.
Στα πιο συχνά κατάγματα συναντάμε το κάταγμα του ωλέκρανου και της κεφαλής της κερκίδας καθώς και το συνδυασμό και των δύο.
Εξαιτίας της ανατομικής θέσης του κερκιδικού και του ωλένιου νεύρου, εξωτερικά και εσωτερικά της αρθρώσεως του αγκώνος αντίστοιχα, θα πρέπει να εξετάζονται άμεσα σε περιπτώσεις αποσπαστικών καταγμάτων για τον έλεγχο της ακεραιότητας τους.
Η πολύπλοκη μορφολογία του ωλέκρανου καθιστά την ανατομική συντηρητική και χειρουργική αποκατάσταση του, μετά από ένα κάταγμα, αρκετά δύσκολη με αποτέλεσμα να συναντάμε πολύ συχνά ακτινολογικά αποκατεστημένο οστικά το ωλέκρανο με μικρές αλλά σημαντικές διαφοροποίησεις στην αρθρική επιφάνεια μεταξύ του ωλέκρανου και της βραχιονίου τροχηλίας. Σε αυτό συμβάλουν και τα υλικά της εσωτερικής ή της εξωτερικής οστεοσύνθεσης που δεν επιτρέπουν πλήρη λειτουργική αποκατάσταση.
Η φυσικοθεραπευτική αποκατάσταση και τα αποτελέσματά της, με τα φυσικά μέσα είναι περιορισμένη σε τέτοιου είδους περιστατικά και η επιλογή των ειδικών τεχνικών κινητοποίησης(manual therapy) είναι μονόδρομος.
Εκτελείται σε κάθε συνεδρία επανέλεγχος των κινήσεων κάμψης-έκτασης και πρηνισμού-υπτιασμού προκειμένου να βρούμε σε πιο σημείο της τροχιάς κίνησης περιορίζεται η ελαστικότητα του αρθρικού θύλακα. Με την εφαρμογή των αντίστοιχων τεχνικών κινητοποίηση(manual therapy techniques) επιτυγχάνεται η βελτίωση της αιμάτωσης, της ελαστικότητας του θύλακα και η νευρολογική ενεργοποίηση των μηχανισμών αποκατάστασης της άρθρωσης.