Σύνδρομο Πρόσκρουσης ή Υπακρωμιακής Προστριβής Ώμου
Ο ωμός είναι η άρθρωση που συμπεριλαμβάνεται στην πολύπλοκη κινητική αλυσίδα της ωμικής ζώνης. Αποτελείται από τη κεφαλή του βραχιονίου οστού και την ωμογλήνη της ωμοπλάτης (γληνοβραχιόνια άρθρωση). Σε όλες τις κινήσεις της συνεργάζεται μαζί με τον αυχένα, την ωμοπλατοθωρακική, στρενοκλειδική, και ακρωμιοκλειδική άρθρωση με αποτέλεσμα να καταφέρνουν μεγάλο βαθμό ελευθερίας κίνησεων.
Εκτός από τα προβλήματα στον αυχένα και τις νευρικές του ρίζες που μπορούν να δώσουν αντανακλαστικά συμπτώματα σε ολόκληρο το άνω άκρο και τα αντίστοιχα δερμοτόμια τους, οι περισσότερες των παθολογοανατομικών περιπτώσεων που αφορούν τη γληνοβραχιόνια άρθρωση εμφανίζουν, ως επί το πλείστον, αντανακλαστικούς πόνους στη περιοχή του δελτοειδή μυ. Είναι η συχνότερα αναφερόμενη ανατομική περιοχή αντανακλαστικού πόνου για τα περισσότερα ορθοπεδικά προβλήματα που αφορούν τον ώμο.
Μία τέτοια περίπτωση είναι το σύνδρομο πρόσκρουσης ή υπακρωμιακής προστριβής. Εμφανίζεται στις περιπτώσεις όπου παρατηρείται διαφοροποίηση στη συνεργασία των μυών του πετάλου των στροφέων του ώμου αλλά και όλων των μυϊκών ομάδων που λαμβάνουν μέρος στη σταθεροποίηση του αυχένα και της ωμοπλάτης.
Συμπτώματα πόνου, ρήξεις τενόντιων ή μυϊκών ινών, ενδοαρθρικοί πόνοι αλλά και ρευματολογικές παθήσεις είναι μερικές από τις περιπτώσεις που μπορούν να συμβάλλουν στην διαφοροποίηση της συνεργασίας επιρεάζοντας άμεσα το μυϊκό τόνο.
Εξαιτίας της ιδιαιτερότητας του ώμου, εκτός από τις ενεργητικές κινήσεις, να επιτυγχάνει και τη σταθερότητα του μέσω της σύσπασης των μυών, σε κάθε διαφοροποίηση του μυϊκού τόνου ηρεμίας παρατηρείται και αλλαγή του ωμοβραχιόνιου ρυθμού με αποτέλεσμα να μην ολοκληρώνεται το φυσιολογικό κινητικό πρότυπο λόγω της προσκρούσης της κεφαλής του βραχιονίου οστού στο ακρώμιο της ωμοπλάτης.
