Ο προβληματισμός της εμφάνισης των μυοσκελετικών πόνων κατά την διάρκεια της αλλαγής από εποχή σε εποχή και κατά τη διάρκεια των απότομων αλλαγών των καιρικών συνθηκών, καταλαμβάνει τη “μερίδα του λέοντος” των συζητήσεων μεταξύ επαγγελματιών του ιατρικού κλάδου αλλά και πολλών φίλων και γνωστών που εμφανίζουν χρόνιους πόνους.”Η μέση μου είναι σαν μετεωρολογικό δελτίο”, “καταλαβαίνω 2 μέρες πριν ότι θα αλλάξει ο καιρός”, “κάθε φορά που γυρνάει σε νοτιά πονάνε τα γόνατα μου”, “δεν αντέχω άλλο αυτό το καιρό με έχει διαλύσει”. Οι παραπάνω αποτελούν μερικές από τις εκφράσεις που έχεις χρησιμοποιήσει κατά καιρούς για να υποδηλώσεις τη συσχέτιση της εμφάνισης των συμπτωμάτων σου, με τις αλλαγές των καιρικών συνθηκών.
Σίγουρα δεν είναι εύκολο να μιλήσουμε για όλες τις περιπτώσεις ξεχωριστά, αλλά το βασικό χαρακτηριστικό στο οποίο επιδρά η αλλαγή της θερμοκρασίας είναι η ροή του αίματος, επηρεάζοντας το μέγεθος των αγγείων. Συγκεκριμένα οι υψηλές θερμοκρασίες επιφέρουν αγγειοδιαστολή άρα και αυξημένη αιματική ροή και χαμηλότερη αρτηριακή πίεση, ενώ στις χαμηλές θερμοκρασίες έχουμε τα αντίθετα αποτελέσματα και αγγειοσύσπαση, που σημαίνει μείωση της διαμέτρου του αγγείου η οποία συνεπάγεται τη μείωση της αιματικής ροής και την αύξηση της αρτηριακής πίεσης.
Τα παραπάνω είναι οι άμεσες οργανικές συνέπειες στις απότομες αλλαγές των καιρικών συνθηκών. Καμία άμεση πρόκληση μηχανισμού κάκωσης σε αρθρώσεις και μύες δεν επιφέρουν οι αλλαγές της θερμοκρασίας. Παρόλα αυτά σε περίπτωση που η αερόβια μας ικανότητα δεν βρίσκεται σε ικανοποιητικά επίπεδα, τότε η ομοιόσταση που αποτελεί και το “θερμοστάτη” του σώματος αδυνατεί να προσαρμόσει το αγγειακό σύστημα στις νέες συνθήκες και ανάγκες. Ως αποτέλεσμα έχουμε την εμφάνιση μυϊκών σπασμών(trigger points) σε ανατομικές περιοχές που προϋπήρχαν παθολογικά ορθοπεδικά συμπτώματα προκαλώντας παράλληλα λανθασμένη συσχέτιση της άμεσης και κυρίας αιτίας του προβλήματος με την αλλαγή του καιρού.
